Monografia stanowi kompleksowe opracowanie problematyki dotyczącej karcenia dzieci. Głównym jej celem jest wykazanie, że na gruncie obowiązującego w Polsce prawa nie było odpowiednich podstaw do uznania zasadności istnienia kontratypu karcenia nieletnich.
W I części publikacji została zawarta szczegółowa analiza dominującego przez lata w doktrynie polskiego prawa karnego poglądu, że karcenie dzieci stanowi okoliczność uchylającą bezprawność czynu rodzica na zasadzie pozaustawowego kontratypu karcenia nieletnich. Przedstawiono wiele regulacji prawnych obowiązujących w przeszłości i obecnie, odnoszących się do kwestii karcenia dzieci. Zobrazowano również sytuację dotyczącą podejmowanych w Polsce inicjatyw legislacyjnych zmierzających do wprowadzenia całkowitego zakazu stosowania określonych form karcenia dzieci. Ponadto w publikacji znalazło się objaśnienie definicji karcenia oraz definicji osoby karconej i osoby karcącej. Omówiono także zagadnienia dotyczące karcenia dzieci w świetle toczącej się debaty publicznej i badań socjologicznych.
W II części książki została przedstawiona kwestia karcenia dzieci na tle dokumentów o charakterze międzynarodowym, a także orzecznictwa Europejskiej Komisji i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Ponadto praca zawiera analizę sytuacji prawnej poszczególnych krajów europejskich.